پل جوئی که به اشتباه آن را پل چوبی هم می گویند به نام های دیگری همچون سعادت آباد، پل هفت دست و پل درياچه نیز معروف است و در خیابان کمال اسماعیل، بین پل های الله وردی خان و خواجو با عرض 6 متر و طول حدود 147 متر ساخته شده است و از بناهای دوره شاه عباس دوم صفوی در سال 1065 هجرى است.
همان طور که گفته شد نام اين پل در اصل پل “جويی” است و از جوي کوچک سنگي که روي آن قرار داشت و تا چند دهه پيش هم باقي بود گرفته شده است. چون در اطراف پل عمارت هاي سلطنتي زيبا و با شکوه سعادت آباد، هفت دست، آيينه خانه، کلاه فرنگي و نمکدان واقع شده بود، اين پل را براي ارتباط اين دو قسمت ساخته بودند ؛ پلي که محل عبور و مرور خانواده شاه صفوي، امرا، اشراف، مهمان ها و سفيراني بوده که اجازه ملاقات با شاه عباس دوم مي يافتند. همچنين آب هم به وسيله جوي سنگي کنده شده روي پل بين اين عمارت ها و باغ ها روان بوده است. برج شش گوشه وسط پل با چشمه های آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می شدند. در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می شده و به گونه دریاچه ای در می آمده به آن “پل دریاچه” نیز می گفته اند.
اگر به دیدن پل های های تاریخی زاینده رود اصفهان علاقمندید همچنین می توانید از پل خواجو اصفهان، پل مارنان اصفهان، سی و سه پل اصفهان، پل شهرستان اصفهان نیز دیدن کنید.
در ادامه می توانید فیلمی از پل جویی اصقهان از سایت میراث فرهنگی را مشاهده کنید
به دلیل اینکه پل جویی در مرکز شهر اصفهان واقع شده است محدودیتی برای بازدید از نظر فصول مختلف سال ندارد اما از اردیبهشت تا مهرماه زمان مناسب تری برای بازدید می باشد.
به دلیل اینکه پل جویی در مرکز شهر اصفهان واقع شده است محدودیتی برای بازدید از نظر فصول مختلف سال ندارد اما از اردیبهشت تا مهرماه زمان مناسب تری برای بازدید می باشد.
منبع:مکانبین
وبلاگ سفر - toor